ดอดจ์ ไวเปอร์ โฉมที่ 1 รู้จักกันในชื่อ RT/10 ผลิตตัวถังแบบเดียว คือ เปิดประทุน 2 ประตู แต่มีจุดเด่นที่เครื่องยนต์ เครื่องยนต์ของไวเปอร์ พัฒนาขึ้นจากต้นแบบเครื่องยนต์ของไครส์เลอร์ แอลเอ ซึ่งเป็นเครื่องยนที่ทำจากเหล็กหล่อ ลูกสูบทำจากโลหะเจืออะลูมิเนียม (อะลูมิเนียมอัลลอย) เป็นเครื่องยนต์ 10 สูบ วี10 ขนาด 7998 ซีซี ส่งกำลังด้วยเกียร์ธรรมดา 6 สปีด ให้กำลังสูงสุด 394.528 แรงม้า ที่4600 รอบต่อนาที แรงบิดสูงสุด 630 นิวตัน-เมตร ที่ 3600 รอบต่อนาที ซึ่งสามารถทำสมรรถนะได้ดังนี้

• เร่งความเร็วจาก 0-97 กม./ช.ม. ใน 4 วินาที[3]
• เร่งความเร็วจาก 0-161 กม./ช.ม. ใน 9.2 วินาที
• วิ่งทางตรง 402 เมตร (ควอเตอร์ไมล์) ใน 13.1 วินาที
• ความเร็วสูงสุดในควอเตอร์ไมล์ 180 กม./ช.ม.[3]
• ความเร็วสูงสุด:264 กม./ช.ม.
• ความเร็วสูงสุดขณะวิ่งซิกแซก (โดยไม่ชนกรวยล้ม) : 106 กม./ช.ม.
• แรงเหวี่ยงสูงสุดขณะหักเลี้ยว (โดยไม่เกิดการลื่นไถล) : 0.96 จี

จากการที่เครื่องยนต์ของไวเปอร์มีสมรรถนะสูง แน่นอนว่าจะสิ้นเปลืองน้ำมัน แต่ทว่า เครื่องยนต์ที่สมรรถนะสูงกว่าเครื่องยนต์ทั่วไปเกือบสิบเท่า ใช้น้ำมันมากกว่ารถทั่วไปเพียง 2-3 เท่า โดยการวิ่งในเมืองตามสภาพการจราจรจริง มีอัตราการใช้น้ำมันอยู่ที่ 5 กิโลเมตรต่อลิตร และเมื่อวิ่งบนทางหลวงรถโล่งระยะไกล ไวเปอร์ใช้น้ำมันในอัตรา 8.3 กิโลเมตรต่อลิตร